ناقد محترم جناب آقای دکتر پیکانی در فصلنامه نقد کتاب کلام، فلسفه و عرفان، کتابِ تازه‌منتشرشده نگارنده را مورد بررسی قرار داده‌اند. لازم می‌دانم از زحمت ایشان در تحریر ارزیابی نقادانه خود تشکر کنم. عقل‌گرایان نقاد، که نگارنده خود را در زمره آنان محسوب می‌دارد، برآنند که نقادی مستمر اندیشه‌ها، بهترین ابزار برای آموزش حیطه عمومی (در معنای گسترده این اصطلاح) و برای درس‌گیری از خطاهاست. بررسی نقادانه ایشان حاوی جنبه‌های متنوعی است که ورود در یک گفت‌وگوی غیابی برای ایضاح موارد مطروحه را ضروری می‌سازد. در این مقاله به اختصار هر چه تمام‌تر توضیحاتی در خصوص برخی از انتقادات ایشان ارائه خواهم‌ کرد. امیدوارم این توضیحات هم برای ناقد محترم و هم برای خوانندگان و حیطه عمومی خالی از فایده نباشد. برای تسهیل کار پاسخ‌گویی در این یادداشت از همان نظمی که ناقد محترم در مقاله خود اعمال کرده اند پیروی خواهد شد