هایدگر از جمله فیلسوفانی است که در زمانۀ ما محل توجه بسیاری افراد، اعم از فلاسفه و جامعه‌شناسان و ادیبان و سیاست‌مداران قرار گرفت، و این توجه در کشور ما، به دلایل مختلفی که مجال برشمردن آن‌ها نیست، دوچندان بوده است. همین امر وجود کتاب‌هایی را ایجاب می‌کند که با نثری ساده و روان به معرفی هایدگر برای اشخاص مختلفی بپردازند که لزوماً مطالعات فلسفی ندارند. کتاب مارتین هایدگر،ترجمۀ مجید مددی از این نوع کتاب‌ها است. عنوان اصلی این کتاب هایدگر در نود دقیقه[i]است که در مجموعۀ کتاب‌های آشنایی با فیلسوفان، تألیف پل استراترن می‌گنجد و پیش از انتشار ترجمۀ جناب مددی، نشر مرکز آن را تحت عنوان آشنایی با هایدگر و با ترجمۀ پویا امینی به چاپ رسانده بود.این نوشتار به بررسی و نقد این کتاب با تاکید بر نقد ترجمۀ آن می پردازد