@ARTICLE{, author = {}, title = {}, volume = {5}, number = {9}, abstract ={مجلد سوم از مجموعۀ درآمدی به تاریخ فلسفۀ اسلامی عهده­دار شرح حالات و افکار «سهروردی»، «متفکران مشهور مکاتب فلسفی شیراز واصفهان»، «ملاصدرای شیرازی»، «مفسران و منتقدان حکمت متعالیه» و «فلسفه­پژوهان شیعی معاصر» است. از‌آن‌جا‌که مطالب هریک از فصول پنج‌گانۀ مذکور توسط فرد مستقلی، گردآوری و با شیوه و بیان مخصوص به خود او نگارش یافته، میزان توجه به جهات علمی و پژوهشی در هریک از این بخش­ها متفاوت است. در این میان، فصل مربوط به «اندیشمندان مکاتب شیراز و اصفهان»، به لحاظ ساختار، نظم در بیان و هدف­گذاری مشخص؛ بهترین فصل این مجلد و مباحث مربوط به «مفسران و منتقدان فلسفۀ صدرایی»به لحاظ ورود نامناسب به بحث، عدم تتبع لازم در منابع دست اول، ارائۀ گزارش­های ابتر و مثله کردن نظرات برخی اندیشمندان، عدم رعایت تناسبات کمی، نقدهای ناموجّه بر ناقدان فلسفۀ صدرایی و ...؛ ضعیف­ترین فصل این مجلد، بلکه پرنقص­ترین بخش این مجموعۀ سه‌جلدی محسوب می­شود. سه فصل دیگر نیز تلخیصی از تألیفات پیشین هریک از نویسندگان مربوطه است. با این توصیف، نوشتار پیش رو ضمن گزارش کلی از مباحث مطروحه در مجلد سوم، قدری در طریق نقد و ارزیابی کلیت مباحث فصل ناظر به شارحان و ناقدان فلسفۀ صدرایی به لحاظ کمی و کیفی می­کوشد. در این راستا نشان داده می­شود که نویسندۀ بخش مذکور، در حدّ متوسطی با اندیشه­های مکتب تفکیک آشنا بوده، ولی نسبت به شالودۀ فکری، مبانی پیشینی و اصطلاحات خاص سایر منتقدان فلسفۀ صدرایی بینش و تخصص لازم را نداشته‌است؛ لذا مؤلّف محترم به جای معرفی صحیح آثار و آراء ایشان، به نحو عجولانه و با نقدهای ناموزون و غالباً بی­ربط، فضای فکری مخاطبان این اثر را در باب اندیشمندان غیرصدرایی چهار قرن اخیر، تیره­تر از پیش نموده‌است. }, URL = {http://pebr.faslnameh.org/article-1-168-fa.html}, eprint = {http://pebr.faslnameh.org/article-1-168-fa.pdf}, journal = {Theology,philosophy,mysticism}, doi = {}, year = {2016} }